Kapalı alan korkusu (klostrofobi), yükseklik korkusu (akrofobi), örümcek korkusu (araknofobi) ve sık karşılaşabileceğimiz fobilerden biri olan diş hekimi korkusu (dentofobi).
Bir duruma karşı duyulan korkunun kişinin hayatını olumsuz yönde etkilemesine fobi denir. Fobiler genellikle geçmişten gelen olumsuz deneyimler kaynaklıdır.
Dentofobiyi başka bir deyişle diş hekimi korkusunu bireylerin diş hekimine, diş tedavisine hatta halk arasındaki tabiriyle dişçi koltuğuna karşı yoğun stres, kaygı ve korku duyması durumu olarak tanımlayabiliriz.
DENTOFOBİ NASIL OLUŞUR?
Çoğunlukla çocukluk döneminde yaşanan olumsuz deneyimler dentofobiye neden olur.
Diş hekimlerinin tedavi sırasında kullandığı ekipmanlar her yaştan bireyde fobiyi tetikleyebilir.
Diş tedavisinin ağrılı olacağı düşüncesi başlı başına bir dentofobi etkenidir. Özellikle anestezi esnasında kullanılan iğneler dentofobiyi tetikler.
Kötü ağız hijyenine, ağız kokusuna ve çürüklere sahip hastalar diş hekimine karşı utanç duygusana kapılır ve diş hekimi randevularını erteleyebilirler. Bu duygu bireyde diş hekimi fobisi oluşturabilir.
DENTOFOBİYLE NASIL BAŞA ÇIKABİLİRİZ?
Fobinin nedenini tanımak ve bunun üzerine gitmek bu süreçteki ilk ve en önemli adımdır.
Gelişen ve modernleşen diş hekimliği hastanın hekime olan güvenini artırmakta ve var olan korku duygusunu azaltmaktadır.
Diş hekimiyle tedavi öncesi tanışmak, sohbet etmek, tedavi ve ekipmanlar hakkında bilgi almak, tedavi ortamını tanımak bireyde kaygı ve korkunun azalmasına büyük katkı sağlar.
Müzik dinlemek, göz bandı takmak, nefes egzersizleri gibi dikkat dağıtıcı unsurlardan faydalanmak bireyin rahatlamasına ve tedavinin kolaylaşmasına katkı sağlayacaktır.
Gerekli durumlarda lokal anestezi dışında hafif sakinleştiricilerle ya da sedasyonla tedaviler yapılabilir.
Daha şiddetli fobiye sahip bireylerde profesyonel psikolojik destek faydalı olacaktır.
Hazırlayan: BÜNYAMİN UMURBEK